نه بستری به برم هست .....نه پرچمی که ......

نه بستری به برم هست نه مال و اموالی

نه پرچمی که به زیرش دهم نوا قالی 

نه عمر نوحی ام است ونه صبر ایوبی

نه یوسف ام که عبادت کند مرا کاری

نه در زمان مسیح ام که او دهد یاری

نه ارث قالی پرواز نه خود پر و بالی

اگر که من شده ام بنده خدای خویش 

سبب همین بودم کو نزد مرااز پیش 

ولی دیار من اکنون فقط زند این نیش 

چرا تو زاده این خاک پس نداری ریش

چرا تو موی بلندت رسیده تا به کمر 

مگر نداری از امال مرد و زن تو خبر 

چرا دو مانده برون گیسوان تو از شال

چرا به تن همه سبزی مگر تو هستی کال

چرا به هیئت مهدی نمی زنی تو سری  
چرا به دشمنی این ولایت اش سپری

چرا سواربرخودروی گرانی تو

چرا چنین بنشستی ،چرا جوانی تو

چرا چرا و چراهای این چرای چرا

چنان چرا که تورا میبرد به غار حرا

نه خیر برده به سی سال نه بعد از این ببرم

نه دارم اش دل تنگ و هوای آن به سرم 

مرا نه ترس عقوبت کند رها از قال

نه با چنین و چنان میشود زبانم لال

من از عسارت  زندان دگر هراسم نیست 

وطن قفس که بُوَد رتبه و کلاسم چیست؟  

اگر نشد که بخوانند مرا به این ایام 

به وقت مردنم آیند به شهرت  خیام

وگرنه من از عاشقان آن خاکم 

مویز گشته ولی زاده همان تاکم

دعای روز و شبم این بود رسد روزی 

که میهنم شود عاری ز هر چه هست موذی

خدای ازوجل خالق منو این خاک

کند مرا به وطن دفن زان نباشد باک

هراسم از آن است فرصت اش ناید 

نویسم از منو خاکم چنان که آن باید 

مقداد